Bir

 

nacht

 

Dromend
Dagen door
Droomzaken

Opgehouden
Gestopt door
Oponthoud

Dromen
Dagen vol
Droombeelden

 

**********

avondwandeling

 

De avondnevel ontneemt het groen haar gloed

Het ruisen van de struiken en de bomen neemt af

De vogels roepen elkaar om te schuilen voor de nacht

De vissen zoeken de maan aan het wateroppervlak

Een koe baadt voorzichtig in de branding van de rivier en spoelt de warme dag van haar hoeven

Het gras buigt eerbiedig als het riet voor het opkomende donker

De laatste wandelaar passeert en roept zijn hond

De lichten in de stad ontsteken als de uiterwaarden zich in de schemer hullen

In de verte de torens die herinneren aan vroeger dagen

Een laatste zucht, een verdwaalde blik, het zoeken naar het gebaande pad

Wachten tot de kou en vermoeidheid zich meester maken

En de wind in je hoofd plaats maakt voor stille slaap

 

 

**********

 

 

In de blauwe lucht rollen de wolken binnen

De zon kleurt bij het ondergaan de horizon zacht rood

Na de zucht van regen volgt een koele avondbries

De kleur en geur zijn tekenend voor nazomer

 

Ik zie de lucht en denk aan jou

Onze luchten, onze kleuren en de zomeravonden

Ook de bomen gaan op in lucht en licht

Nog even en het blad gaat kleuren

 

In de bomen herken ik kleur en leven

Alles voelt warm, vertrouwd en licht

De wind waait door de bladeren

Zij maakt een wolkenlucht van blad

 

De herfst gaat ruisen

In mijn hoofd suist de zomer na

De wolken drijven voorbij

De lucht en bladeren ademen het liefste uit

 

Alles is wind, wolk en kleur

Mijn wangen kleuren van de wind

Mijn hoofd zit vol met wolken

Ik kijk naar de lucht en denk aan jou

 

**********

 

Jouw grote ogen staan stil

Een droge leegte staart me aan

Het gelach is niet oprecht

Lijkt niet over ons te gaan

 

Na stille opsluiting en zwaar gemoed

Is praten licht en luchtig

Korte flitsen van gesprek

Antwoorden zwaar maar vluchtig

 

De angst voor anderen dichtbij

En vreemden in de buurt

Niet teveel naar buiten of toch wel

Door angst aangestuurd

 

Niet meer zijn en durven

Jezelf de wereld ontzeggen

Vooral stil zijn, niemand zijn

Steeds stiller, niks uitleggen

 

Grote stappen buiten de deur

Mensen zien en ook ontlopen

groeien in de leegheid

Leven in een hoofd met knopen

 

De stilte in het zijn en doen

Raakt niet alleen de naasten

Zachtjes aan jezelf benaderen

En blij zijn riekt naar haasten

 

Stop de intense stilte

Met gesprek, plan of doel

Ik kijk je in je ogen

En weet dat ik je voel

 

 

 

**********

 

 

Omdat de dingen die vanzelfsprekend lijken

Dat eigenlijk niet zijn

En dat wat ons doet glimlachen

Vaak kwetsbaar is en klein

Dan verbaast het soms de mensen

En zelfs nog jou en mij

Hoe groot het onvanzelfsprekende is

Zo ver weg en toch dichtbij

 

Wat schuchter begon, afwachtend en terughoudend

Blijkt meer echt dan ooit bedacht

Maakt alle seizoenen vanaf toen tot zomer

Zoveel moois en liefs en erg onverwacht

 

Als alles dat niet bedacht of gedroomd is

Zo onlogisch maar warm en thuis gaat voelen

Geloof ik werkelijk in iets groters

En denk ik dat ik snap wat ze met liefhebben bedoelen

 

 

**********

 

 

Als de goden vleugels verven in de lucht

Met grove penselen uitgeveegd

En de vroege zomerzon het licht verdeelt

Tussen wolken, lucht en gras

 

Lopen in gedachten twee mensen

Omarmd, verstrengeld het duister in

Zonder zorgen, verhalen in overvloed

Op de grens van water, het licht uit de dag

 

Niemand herinnert hen aan vroeger

Oude ideeën uitgeveegd

De horizon verdwijnt in het water

Het licht maakt de weg vrij

 

Het palet van kleuren valt

Samen met de nacht

Vleugels worden staande keien

En penselen tekenen de stad

 

 

**********

 

 

Ik droom de wereld aan mn voeten

En kinderen aan mijn hand

Ik droom oneindig lange lessen

Van pen, papier en zand

 

Zand dat uit mijn handen loopt

Lessen zijn volgens iedereen te kort

De bel, de lach, het gesprek

En zeggen dat het beter wordt

 

Voor nu is het stilstaan, slikken en een traan

Dromen, zand laten lopen en weer door

Ik wil, echt, al stopt mijn lijf intuïtief

Nog even, lesgeven, praten en een luisterend oor

 

Voor zolang het duurt, er zijn

voor zolang het zand loopt

Voor het geval nog iemand wil praten

Dromen, terwijl je op iets anders hoopt

 

 

**********

 

 

Mijn handen zijn mijn handen niet

Ik zie de kreukels en rimpels

Zo heb ik ze niet gemaakt

En herken ik mijn handen niet

 

Mijn handen zijn jong en onbezonnen

Ze raken alles aan wat lief is

En durven dingen die ik na laat

Ik voel jou en jouw lijf

 

Ik raak lieve zachte dingen

Ik raak jou en heel jouw lijf

Mijn handen raken de wereld

De bomen, het gras, het leven

 

Waar aanraken ophoudt

En het voelen van begint

Kan ik alleen ons samenzijn

Herinneren door mijn handen

 

 

**********

 

 

Dromend door de dag

Met de zon in de rug

Warmte in hart en haar

Geen vragen alleen geluk

En stralend door de dag

Alles in mij roept jou

Ik voel jouw antwoord

In mijn lijf en gedachten

Al komen de wolken

Regen of een onweersbui

Het licht in mijn hoofd

Mijn gedachte aan jou

Droogt oude tranen

En kleurt de zon

Nog feller in mijn hart

 

 

**********

 

 

Jouw ogen staan op slapen

Je lijf kruipt als een kind op schoot

Als de dagen genoeg zijn

De herrie, drukte en gewoel

 

Gedachten rollen als flarden

Over de bank en door het hoofd

Leven op de grens maakt moe

Wachten, aftellen tot de nacht valt

 

Armen verstrengeld en geknoopt

Handen in het haar en zoete lucht

Van liefs en verlangen naar

Dromen, rust en bij elkaar

 

 

**********

 

 

Als huilen stopt omdat praten stilstaat

Lopen hoofden om en stoppen ideeën

Doorgaan met vragen en plannen

En ondertussen kijken of het klopt

 

Alles zwijgt en raakt kant nog wal

De wereld klopt niet bij de plannen

Waarom doorgaan met wat je wilt

Het stopt als iedereen besluit

 

Niet lopen, denken, dromen

Stoppen voor het echt zeer gaat doen

Stilstaan is geen zonde, het is ruimte

Raak me aan, ik voel je

 

 

**********

 

 

Beloof je niet te sterven

Voordat ik meer van je weet

En voordat al mijn kussen op zijn

 

Beloof je in de buurt te zijn

Tot ik weet dat ik het alleen kan

En tot we zeker van weerzien zijn

 

Beloof je tegen mij aan te slapen

Als ik me alleen of droevig voel

Of als je ziet dat ik je mis

 

Beloof je me te kussen

Wanneer ik je weer zal zien

En wanneer alles liefde roept

Omdat niet alles gaat zoals bedacht

En dingen soms gebeuren met een reden

Maken juist de onverwachte zaken

Het leven ongemakkelijk of soms de moeite waard

 

 

**********

 

 

Als troosten om wat je kon verwachten

Niet helpt en lief zijn dan geen uitkomst biedt

Wordt de last die wordt gedragen

Zwaarder met de dag

 

Lasten slijten met de tijd net als dromen

Als het losse vaster lijkt te worden

Door te dromen van water, wind en zon

Neem de lijnen in de hand en drijf weg met je drascombe

 

Niemand ben je wat verschuldigd

Alleen jezelf en wie jij wilt

Laat gaan wat ballast lijkt te worden

En droom je met je neus in de wind

 

 

**********

 

 

Zoals de avond hoort

 

De zomerwind streelt mijn huid

Als een velours gordijn

De avondzon wijst mijn weg

Langs water over dijken

Met de schemer op mijn hielen

En een grotere vaart dan verwacht

Mijn onuitwisbare glimlach

Een hoofd vol wolken en muziek

Ik fiets de dag uit

Op weg naar jou

 

 

**********

 

 

Dromen draven door mijn hoofd

Ideeën huizen in mijn brein

Mijn grootste ideeën klinken zwaar

Onbezonnen en klaar voor nu

 

Alles wat ik aanraak werkt

Zelfs dat wat ik bedenk

Maar meer dan bedacht

Ben jij, naast en bij mij

 

Hoofden die overstromen

Van wennen aan elkaar

En tegen elkaar aan soms

En het liefst meer dan

 

Bomen verhuizen niet

Maar worden in gedachte

Elders geplant en leven

Zo zijn wij, samen

 

Elders bedacht en verwacht

Geplant, gestuurd, geduwd

Maar los van het moeten

Vinden wij elkaar

 

Echt leven, echt willen

Samenzijn en liefhebben

Al staat de wereld stil

Wij draaien, om elkaar

 

 

**********

 

 

In het holst van de nacht

Waar de herinneringen wachten

Loeren oude draken en spoken

Op een moment van zwakte

 

Oude gewoontes

verspreiden verdeeldheid

Nemen het heft in eigen hand

Tweestrijd overheerst

 

Als de geest van voorbije tijden

Verwijten, schuld en onzekerheid

Oprakelt en actueel maakt

Stopt de nieuwe energie

 

Niets lijkt meer zinvol

Alles staat stil

Ik mis mijzelf

En een heldere blik

 

 

**********

 

Lege loze woorden

In nietszeggende gesprekken

Maken los wat jaren vast zat

Voert enkel hen gebreken

 

Gedachten vullen hoofden

Met goed bedoeld gemoed

Als stilte boekdelen gaat spreken

Is slechts zwijgen nog jouw goed

 

Leven als een derde

In jouw eigen levensloop

Maakt het meest nabije tot een bijrol

Wat rest is enkel nog wat hoop

 

Droom alles aan elkaar

Denk niet, geef niks, niet praten

Leef leven zonder te betalen

Wat een ander wil laten

 

Verwacht geen warm onthaal

Koester gedachten aan anders

Stop de dromen

Ken de tegenstanders

 

Houd voet bij stuk en zorg

Alleen voor hen die zorg willen

Neem het leven in eigen hand

Laat hen zijn met hun grillen

 

Niets wat jij goed bedoelt mag

Door woorden worden verbogen

Neem alleen het liefste

Laat de rest zijn, desnoods voorgelogen

 

Jij speelt geen rol

In het door hen bedachte stuk

Jij bepaalt jouw eigen tekst

En staat voor jouzelf en jouw geluk

 

Niets valt jou te verwijten

Wat er ook gezegd en wordt gedacht

Afstand is soms een noodzaak

Staak het malen, er wordt niets verwacht

 

Je pijnigt slechts jezelf

Met eigen hoog gestelde doelen

Voldoen aan ideeën die draaien als de wind

Stop, ga handelen naar je voelen!

 

 

**********

 

 

meisje in de kroeg

 

De schaduw in de plooien van haar gezicht

De lampen geven accenten op de rondingen

Haar kuiltjes tijdens lachen naar een vreemde

Spreken meer nog dan haar oogopslag

 

Het warme kroeglicht dat mensen zachter maakt

Maakt samen met de drank die we drinken

Alles mooier, liever en begeerlijker

Zelfs de dingen die niet opvielen, kan je nu wel zien

 

Of het licht daaraan nu schuldig is

Of de drank die principes en gedachten verstompt

Kuiltjes, plooitjes en ook rondingen

Alles werkt in het warme kroegenlicht

 

 

 

**********

 

 

Ik zing een lief lied voor mijn lief over lente

Over warme dagen, mooie blikken en zachte zuchten

Met daverende dromen en duikelend denken

En fladderige vleugels die frivool fluisteren

 

In mijn hart en hoofd vieren honderd harten hoogtij

Kruipen en krioelen jouw kussen tussen knuffels

Dartelen dromen en duizelen ideeën

Denk ik duizend dingen domweg aan elkaar

 

Ik wist niet dat scherven en splinters konden sprankelen

Alles leeft, beweegt, beeft, beleeft, bemint

Nog nooit was onrustig zo onverzadigbaar onstuimig

Zo zalig, zacht, zelfs zoëven zielsverwant...

Zo samen!

 

 

**********

 

 

De wind doet een verstokte poging mijn hoofd leeg te blazen

Op de achtergrond klinken de ganzen en de schepen die met hun geluid de nacht in luiden

Het donker raakte mijn hoofd bij het ondergaan van de zon

De spinsels van de nacht maakten zich meester over alles wat zichtbaar is

Dat wat voelbaar is blijft en deint mee op de wind

Alle scherpe randen vervagen en wat voelbaar is verstokt

De nacht maakt zich meester van gevoel en ideeën

Het ruisen van rivier en dijken telt niet meer

Na genoeg donker staat de passe partout van mijn gedachten in de wal gegriefd

Het ruikt naar buiten en vrij en misschien naar samen

Maar vooral naar wat ik ben en kan

 

 

**********

 

 

Met een nachtlampje aan

En mijn kat onder de dekens

Is het minder koud en stil

Dan alleen en zonder jou

 

Maar als je er weer bent

mijn kamer 's nachts weer licht geeft

geen plekje onbemind voelt

En alles warm voelt en naar jou

 

Dan slaap ik pas het lekkerst

Het diepst en zachtst en fijnst

Niemand neemt me dat dan af

Dat grootste samenzijn

 

En bij de stille dagen

Die er ook horen te zijn

droom ik van die momenten

vol van zacht en lief en fijn

 

Koester ik gevoel en geur

Van eerder en daarvoor

Van samen dromen maken

En kom ik de nacht wel door

 

 

**********

 

 

Raak me aan

als ik slaap

laat weten

dat je er bent

geef een teken

zeg dat het goed gaat

laat een lichtje branden

doe iets…

zodat ik weet

dat je er bent

het is stil

zonder jou

om me heen

drukte, maar toch

alleen

niets zonder de gedachte

aan hoe het was

en zou zijn geweest

blijf je even?

je bent op aarde

volgens mij

 

niet lang genoeg geweest

 

**********

Idealist

 

He grote dromer

wat sta je daar mooi

je haar in de wind

en je ogen vol vuur

 

Je staat op de grens

hebt de macht in je hand

(om) alles te verbranden

wat rot is en zuur

 

Vol in de strijd

voor jouw ideaal:

het werk’lijk bestaan,

intens niet globaal

 

Het ideaal in je hart

dromen in je hoofd

raak me met hoop

en waar jij in gelooft

 

De zon mag niet doven

blijf daar mooi staan

jij bent een voorbeeld

steek ons vuur aan!

 

**********

 

 

 treinen

 

Als je naast me ligt te slapen

Kijk ik hoe je rustig ademt

Ik probeer je niet te wekken

Wanneer ik je wang zacht streel

 

De zon schijnt door de kieren

Van mijn iets te licht gordijn

Ik weet dat je zo weg moet

Het lijkt even veel teveel

 

 

Een kort moment van echt geluk

Zo vlak voordat jij wakker wordt

Wij samen of het zo moet zijn

Aan liefs en zachts is geen tekort

 

 

Misschien is het voorbarig

Mijn gevoel zegt; laat ‘t los

Wat niet kan dat moet je laten

Op jouw gezicht verschijnt een blos

 

Je ogen gaan half open 

En je lacht heel lief naar mij

Ik raak even in de war

Wij waren toch voortaan samen vrij

Een kort moment van echt geluk

 

 

Zo vlak voordat jij wakker wordt

Wij samen of het zo moet zijn

Aan liefs en zachts is geen tekort

De trein vertrekt al bijna

 

 

Ik rijd je snel naar het station

En zoals een ieder daar verwacht

Een kus op ‘t vol perron

De wereld draait, ik weet ‘t nu

Dit is de laatste keer

 

Een goede reis en nog bedankt

Wij zien elkaar niet weer

Een kort moment van echt geluk

Zo vlak voordat jij wakker wordt

Wij samen of het zo moet zijn

 

 

Aan liefs en zachts is geen tekort

Ik denk nog even hoe het was

Zo samen in mijn bed

Jouw haar in mijn gezicht

 

 

Ik wil je, voortaan samen met….

Geen gevoel van bijna zijn

Of niet voldoen aan het idee

Ik wil de zon door het gordijn

 

En voortaan met jouw treinen mee

Een kort moment van echt geluk

Zo vlak voordat jij wakker wordt

Wij samen of het zo moet zijn

 

 

Aan liefs en zachts is geen tekort

 

 

**********

 

 

Ik mis je niet

 

Ik mis je niet 

Als ik het eten kook 

Of als ik onder de lakens kruip 

Ik mis je niet 

Wanneer ik thuiskom 

Of wanneer ik koffie zet 

 

Ik doe de boodschappen alleen voor mij 

Lekker simpel en goedkoop 

Stofzuig nog zelden en de vaat 

Was nooit zo’n grote hoop 

 

Ik ben geen pakken koekjes kwijt 

En nergens sokken, schoenen, shag 

Niet dat ik me daar dan eerst aan stoorde 

Maar het valt nu op, heel gek 

 

Heb niet van die korte nachten 

Ben dus ook veel minder moe 

Kortom, het is me prima zo 

Maar dan toch zo af en toe 

 

Dan kook ik net teveel van alles 

Lig maar aan één kant in mijn bed 

Ik zeg "ik ben weer thuis schat" 

En "wil je ook, nu ik toch koffie zet?" 

 

Ineens weet ik het dan weer 

Ben hier weer heel alleen 

Zet de kliekjes in de koelkast 

En rol mijn dekbed om me heen 

 

Nee echt, ik mis je niet 

Als ik het eten kook 

Of als ik onder de lakens kruip 

Ik mis je niet 

Wanneer ik thuiskom 

Of wanneer ik koffie zet

 

 

 

**********

 

 

Feestdagen in de stad

 

Terwijl iedereen zich op straat begeeft 

Tussen bomen, lichtjes en dromen leeft 

Vrees ik wanneer ik de kou trotseer 

Voor de opgedrongen kersfeestsfeer 

 

Wanneer ik krentenbrood wil gaan kopen 

Kan ik nergens rustig binnenlopen 

Want Mariah dringt mijn gehoorgang binnen 

Ja, de nightmare before Christmas kan beginnen 

 

Als het alleen bij de bakker had kunnen blijven 

Maar de hele stad is aan het overdrijven 

Teveel slingers, teveel licht 

En te vaak de winkels te laat dicht 

 

Het draaiorgel speelt oude kerstklassiekers 

Elders klinkt ‘in excelsis deo’ uit speakers 

Met een kakofonie van kerstgeluid 

Vlucht ik de overvolle stad snel uit 

 

Op mijn terugweg hoor ik mensen spreken 

Van sneeuw, ijs en vakantie weken 

Ik sluit mijn ogen en bid kort 

Zorg dat het geen witte kerst meer wordt 

 

Want zodra er vlokken vallen gaan 

Blijft ieder plotsklaps bevroren staan 

Spreekt van ooh een aah en kijk hoe mooi 

Dus file als het valt en ook altijd bij de dooi 

 

Als klap op de vuurpijl volgt de kerstmaaltijd 

Al die overvloed, die gangen tot in eeuwigheid 

Giraf, nijlpaard, pino of zelfs allemaal 

Niets is te gek voor het grote familiemaal 

 

Wat is er mis met alleen het krentenbrood 

Een kopje warme choco en een klokje in de botervloot 

Stil genieten van nieuwe films en boeken 

En bij heel veel zin een familielid bezoeken 

 

Voor mij geen muziek, sneeuw of overdaad 

Geen sociaal geneuzel en lichtjes in de straat 

Nee, wanneer ieder zich op diners en borrels stort 

Hoop ik hardop dat het januari wordt 

 

 

 

**********

 

voor Ken

 

De snelheid van het dreamteam

botsen achter de bar

energie voor iedereen

met eigen gekke liedjes

lachen tot het steekt

en snel een shaggie roken

 

Ook de nachten praten

vrolijk, pijnlijk en oprecht

als eerste alles weten

een arm en schouder

gezien, gevoeld, gehoord

niets blijft onbesproken

 

Een achtbaan

in het bos

jij voorop

Renee en ik er achter

t-splitsing of kruising

altijd lekker soppen

en een stukje langer

of net iets hogerop

 

Gierende pruttelende spetter pret

maar ook de tranen

in het ziekenhuis

weer thuis

aan je bed

het moet

een mooie en goede reis

wij zijn net zo benieuwd als jij

 

 

Ik zie je knipoog tegemoet!